มีดดาบแห่งกองทัพนักรบที่สร้างประวัติศาสตร์

เป็นเวลานับพันปีแล้วที่อาวุธมีคม เช่น ดาบ มีด และกริช เป็นอาวุธที่นักรบทั่วโลกได้เลือกใช้เพื่อให้ตนเองเป็นผู้พิชิต แม้ว่าอาวุธเหล่านี้จะถูกใช้งานภายใต้ความน่ากลัวน่าเกรงขาม แต่มันก็ยังมีเรื่องราวที่เป็นแรงบันดาลใจอันมีเสน่ห์และน่าหลงใหลอยู่ไม่น้อย อีกทั้งมีดดาบชื่อดังหลาย ๆ เล่มยังถูกใช้เพื่อสร้างจุดเปลี่ยนให้แก่การทหารในประวัติศาสตร์มามากมายมาจนถึงปัจจุบัน และในวันนี้ iqnect จึงได้คัดสรรมานำเสนอให้อ่านกันในมีดดาบแห่งกองทัพนักรบที่สร้างประวัติศาสตร์

Khopesh

เป็นหนึ่งในดาบที่มีอิทธิพลมากที่สุดในช่วงแรกแรกของยุคสัมฤทธิ์เป็นอาวุธของอียิปต์โบราณที่มีใบมีดลับคมไว้ด้านนอก โดยมีลักษณะที่คล้ายกับเคียวซึ่งหล่อจากทองสัมฤทธิ์ว่ากันว่าอาวุธนี้ได้ถูกนําไปยังอาณาจักรอียิปต์ ผ่านดินแดนตะวันออกกลาง จึงทําให้ในช่วงอาณาจักรใหม่ชาวอียิปต์ก็ได้เลือกใช้เป็นอาวุธทางทหารของตัวเองอย่างเป็นทางการ เป็นอาวุธที่ทรงพลังและน่ากลัวต่อศัตรูที่ต้องเผชิญหน้าด้วย เนื่องจากความสามารถในการแกว่งดาบในระยะประชิดที่ทําออกมาได้ดีดาบแห่งกองทัพอียิปต์โบราณนี้ยังถูกนําไปใช้ในพิธีกรรมทางศาสนา นําไปฝังไว้กับศพคนสําคัญและมักจะถูกนําไปวาดอยู่ในงานศิลปะของชาวอียิปต์อีกด้วย อย่างไรก็ตามเมื่อช่วงตวรรษที่สิบสองก่อนคริสหราชดาบก็ถูกยกเลิกไปในที่สุดและพวกเขาก็ได้หันมาใช้ดาบแบบดั้งเดิมแทน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าดาบ Khopesh นั้นได้กลายเป็นอาวุธที่โดดเด่นที่สุดชิ้นหนึ่งของอียิปห์โบราณ

Kukri

เป็นมีดทรงโค้งซึ่งเป็นทั้งอาวุธดั้งเดิมของชาวเนปาลมานานหลายศตวรรษ จนกระทั่งชาวยุโรปเริ่มหลงใหลในมีดคูรีในช่วงต้นศตวรรษที่หนึ่งพันแปดร้อย เมื่ออังกฤษเริ่มทําสงครามเพื่อขยายอาณานิคมของตน จึงได้เผชิญหน้ากับกองทัพกลูคาอันโด่งดังที่พวกเขานั้นติดอาวุธคู่กายด้วยมีดคูลคลีนั่นเอง ด้วยความกล้าหาญของชาวกลูคาที่ใช้มีดดาบชนิดนี้ จึงเป็นที่ดึงดูดให้ชาวอังกฤษนั้นต้องทําการเกณฑ์พวกเขาให้เข้ามาเป็นทหารอาสาของกองทัพ ชาวกลูคานั้นเป็นหนึ่งในหน่วยทหารที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกมีดพกของพวกเขาได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางด้วยรูปร่างที่โดดเด่นใบมีดที่สมดุลและพลังการทําลายล้างที่เหนือชั้นจนถึงทุกวันนี้มีดครูคลียังคงเป็นอาวุธมาตรฐานของกลูคาและทําหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ของกองพลน้อยกลูคาที่เป็นหน่วยทหารหนึ่งของกองทัพสหราชอาณาจักรซึ่งประกอบด้วยทหารเกณฑ์ชาวกลูคาร์เชื้อสายเนปาลทั้งหมด

Ulfberht Sword

ดาบ Ulfberht ปรากฏขึ้นครั้งแรกในช่วงศตวรรษที่แปดก่อนคริสตรา เมื่อชาวไวกิ้งได้คุกคามยุโรปด้วยการโจมตีที่อยู่อาศัยตามแนวชายฝั่งและเมืองต่างๆอย่างรุนแรง ด้วยดาบ Ulfberht นี้ แม้จะมีเพียงชาวไวกิ้งไม่กี่คนเท่านั้นที่ถือดาบชนิดนี้ตามหลักฐานก็แสดงให้เห็นว่า คนที่ถืออาวุธนี้น่าจะเป็นนักรบผู้ชํานาญ เนื่องจากดาบนี้ถูกสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษ และจะมีใบมีดที่ถูกผลิตขึ้นมาอย่างประณีต ซึ่งมีอายุมาก่อนยุคของพวกเขาหลายศตวรรษด้วย ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าดาบ Ulfberht เหล่านี้ตีขึ้นรูปจากเหล็กกล้าคาร์บอนสูง ซึ่งมีชื่อเสียงในด้านความแข็งแรง ความยืดหยุ่นและความคมที่เหนือกว่าดาบทั่วไป มีรายงานการค้นพบดาบโบราณนี้ประมาณหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเล่ม ที่มีอายุราวแปดร้อยถึงหนึ่งพันปีก่อนคริสตราช แต่ว่าใบมีดที่มีคุณภาพใกล้เคียงกับที่กล่าวข้างต้นไม่ได้ถูกพบในยุโรปก่อนที่จะมีการปฏิวัติอุตสาหกรรม ด้วยเหตุนี้ต้นกําเนิดของดาบจึงเป็นประเด็นที่ถกเถียงทางวิชาการอย่างมากและประวัติศาสตร์บางคนเชื่อว่าดาบ Ulfberht ทํามาจากเหล็กที่นําเข้าจากโลกอิสลาม ซึ่งการแปรรูปโลหะมีความก้าวหน้ากว่า ในขณะที่นักประวัติศาสตร์อีกส่วนเชื่อว่า เหล็กเหล่านี้ถูกหลอมขึ้นจากแหล่งแร่ที่ตั้งอยู่ในประเทศเยอรมนี

ทหารรับจ้างในตำนานมีความเกี่ยวข้องกับมีดดาบแห่งกองทัพนักรบที่สร้างประวัติศาสตร์ไหม?

ในตำนานเก่า ทหารรับจ้างที่สร้างประวัติศาสตร์มีความเกี่ยวข้องกับมีดดาบแห่งกองทัพนักรบอย่างแน่นหนา ยิ่งในยุคที่การสงครามและการรบเริ่มกลายเป็นผู้ค้าเพื่อแสวงหาทรัพย์ หลายท่ามกลางเกณฑ์เหล่านี้ ทหารรับจ้างในตำนานกลายเป็นสัญลักษณ์ของการดลบันดาลใจในโลกของความรบเร้ารายและความขัดแย้งเพื่อสร้างประวัติศาสตร์ army for hire in historical legends.

Bolo Knife

มีด Bolo นั้นเดิมทีเป็นเครื่องมืออเนกประสงค์ให้ใช้สําหรับถังพุ่มไม้หรือเก็บเกี่ยวพืชผล แต่ไม่อยู่ในมือของนักปฏิวัติมีดเล่มนี้ก็ได้กลายเป็นอาวุธสงครามที่น่าเกรงขาม มีด Bolo มีต้นกําเนิดในประเทศฟิลิปปินส์โดยที่กองโจรพื้นเมืองได้เลือกใช้มีดชนิดนี้เป็นอาวุธชั่วคราวในการปฏิวัติฟิลิปปินส์ช่วงพุทธศักราชหนึ่งพันแปดร้อยเก้าสิบแปดถึงหนึ่งพันเก้าร้อยสองได้สงครามสเปนอเมริกาและสงครามฟิลิปปินส์อเมริกา แม้ว่านักปฏิวัติชาวฟิลิปปินส์จะถูกโต้ตอบด้วยอาวุธปืน แต่พวกเขาก็มักจะใช้มีด Bolo เพื่อสร้างผลกระทบที่เป็นฝันร้ายให้แก่ศัตรู เจ้าหน้าที่ทหารอเมริกันที่ชื่อไอร่า แอลลีฟ เคยเขียนหนังสือพูดถึงมีดในสงครามนี้ไว้ว่าความกล้าหาญและทักษะในการคร่าชีวิตมนุษย์เอาไว้มากมายและหนึ่งในผลงานที่น่าภาคภูมิใจที่สุดของพวกเขาก็คือการตัดศีรษะออกจากร่างกายด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว ดาบอันน่าเกรงขามนี้ภายหลังก็ถูกนํามาใช้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองและยังคงเป็นอาวุธทั่วไปในศิลปะการต่อสู้ของฟิลิปปินส์ สนับสนุนการจัดทำโดย ufawallet